W ubiegłą sobotę, 19 stycznia 2013 roku, odszedł od nas Piotr Klemt, wieloletni dyrektor Ogniska Wychowawczego „Świder” im. K. Lisieckiego „Dziadka” w Otwocku przy ul. Mickiewicz 43/47.
Od początku pracy zawodowej był związany z Ogniskiem Wychowawczym „Świder”. To właśnie tutaj uczył się, jak być dobrym pedagogiem i wychowawcą.
Swoje życie poświęcił „dzieciom ulicy” z rodzin wieloproblemowych w rozwiązywaniu ich problemów i poprawie funkcjonowania.
Towarzyszył im w drodze do samodzielności i dorosłości, pomagał w realizacji kariery szkolnej.
Z wykształcenia pedagog, z zamiłowania wychowawca młodzieży, przez ponad 40 lat był największym przyjacielem dzieci i strażnikiem przestrzegania ich praw.
Pracując z młodzieżą był otwarty na jej potrzeby, a poprzez pryzmat własnych doświadczeń, stale doskonalił swój warsztat zawodowy. Był niezwykle oddany swojej pracy. Charyzmatyczny i ciepły, zaskarbił sobie ogromny szacunek wśród wielu pokoleń Ogniskowców. Z ogromną wrażliwością i otwartością dążył do jak najlepszego wykonywania swojego zawodu. 
Był dobrym człowiekiem, oddanym tym, którzy najbardziej potrzebowali wsparcia. Swoją pasją zarażał osoby, które spotykał w swoim życiu.
Nigdy nie schodził z obranej przez siebie drogi, mimo wielu przeciwności losu.
Żył zgodnie z prawdą i własnym sumieniem.
Dawał dobro i otrzymywał je.
Był autorytetem zarówno wśród młodzieży, jak i osób związanych z pomocą społeczną.
Jego rozległa wiedza i ogromne doświadczenie zawodowe były nieocenionym wsparciem dla kolejnych pokoleń pedagogów i wychowawców pracujących w Ognisku Wychowawczym „Świder”.
Ognisko zawsze będzie nam się kojarzyło z osobą Wujka Piotra Klemta.
To właśnie dzięki niemu to miejsce stało się drugim domem dla wielu pokoleń młodych ludzi, którzy mieli możliwość odkrywania siebie, dorastania, budowania planów na przyszłość, uwierzenia w siebie.
Dorobek zawodowy i postawa Piotra Klemta były wielokrotnie nagradzane i wyróżniane. Piotr Klemt w latach 1985-1998 był siedmiokrotnie nagradzany nagrodą dyrektora Ogniska W latach 2002-2007 otrzymał cztery nagrody Starosty Otwockiego, Trzykrotnie otrzymał Nagrody Kuratorium Oświaty i Wychowania w Warszawie. W 1991 otrzymał nagrodę Ministra Edukacji Narodowej IIº. W 1988 roku został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi. Ponadto został odznaczony Odznaką TPD „Przyjaciel dziecka” (1986 rok), Medalem Pamiątkowym Kuratorium Oświaty i Wychowania za szczególne zasługi dla rozwoju oświaty w stołecznym województwie warszawskim (1989 rok), Odznaką Krajowego Komitetu Wychowania Resocjalizującego „Przyjaciel Dzieci Ulicy” (2007 rok). W 2003 r. otrzymał list gratulacyjny od Wojewody Mazowieckiego, jako podziękowanie za wieloletnią pracę na rzecz dzieci i rodzin wymagających pomocy i wsparcia.
Odszedł od nas człowiek skromny i pokorny wobec tego, co mu przynosiło życie.
Jego idee pozostaną w naszych sercach...